موجيم و وصل ما ، از خود بريدن است

ساحل بهانه اي است ، رفتن رسيدن است


تا شعله در سريم ، پروانه اخگريم

شمعيم و اشک ما ،در خود چکيدن است


ما مرغ بي پريم ، از فوج ديگريم

پرواز بال ما ، در خون تپيدن است


گفتي مرا بخوان ، خوانديم و خامشي

پاسخ همين تو را ، تنها شنيدن است


بي درد و بي غم است ، چيدن رسيده را

خاميم و درد ما ، از کال چيدن است

................

بروزم با کلمات قصار علامه جعفري رحمه الله

سلام.

زيبا بود. مثل هميشه.

و سپاس بخاطر ابراز همدرديتان.
[گل]

با اين همه ويرانگي و ديوانگي و مستانگي و درد قفس
چه بايد کرد؟...
بخوانيد...
[گل]

سلام ...
از شعر زيباتون لذت بردم ..اي كاش قصه ها را هم با شجاعت از خانه دل بيرون مي كرديد

زيبا بود.

مرغ مهاجر،
و يك زندگي
در چند لحظه...

با من همراه شويد...

سلام ...
از مطالب زيباي شمابهرمند شدم افرين به شما