گفتمش بي تو چه مي بايد کرد
عکس رخساره ي ماهش را داد
گفتمش همدم شبهايم کو
تاري از زلف سياهش را داد
وقت رفتن همه را مي بوسيد
به من از دور نگاهش را داد
يادگاري به همه داد و به من
انتظار سر راهش را داد