تنم، پشت پرده ي شب
افتاده
كهكشانها را كنار مي زنم
پيش رويم هزاران هزار جاده
از پله هاي ملكوت
بالا مي روم
فرشته اي در سايه سكوت
خوابيده است
خدايا
صدايت مي كنم
سيبي به من بده
تا مهربانيت را دوباره ببويم! (محمدرضا مهديزاده)